Klasyczne pierścionki zaręczynowe
Pierwsze udokumentowane oświdczyny, w momencie których wręczono pierścionek zaręczynowy z brylantem, miały miejsce w 1477 roku. Arcyksiążę Maksymilian Habsburg podarował wówczas pierścionek Marii Burgundzkiej.
Gest przypieczętował polityczny sojusz i jednocześnie zapoczątkował zwyczaj łączenia diamentu z trwałością więzi. W tamtym czasie kamień ten uchodził za rzadkość i symbol siły, a jego obecność w pierścionku zaręczynowym wyznaczyła nowy kierunek w jubilerstwie.
Od tego momentu diament stał się najbardziej pożądanym klejnotem w zaręczynowej biżuterii, a idealne proporcje i prostota formy zaczęły kształtować kanon, który przetrwał do dziś. Sprawdź, jak podchodzimy do interpretacji klasyki w SAVICKI.
Tradycja i elegancja w klasycznych pierścionkach zaręczynowych
Klasyczne pierścionki zaręczynowe od ponad dwóch stuleci pozostają synonimem harmonii i ponadczasowego piękna. Żaden inny typ biżuterii nie zachował takiej spójności w projektach – mimo zmieniających się trendów w sztuce i modzie.
Wyjątkowość klasycznych zaręczynowych pierścionków tkwi w proporcjach. Wielkość i szlif diamentu musi współgrać z szerokością obrączki – wysokość korony i kąt padania światła na fasety decydują o tym, w jaki sposób kamień rozświetla się na dłoni.
Tradycyjna zaręczynowa biżuteria nie potrzebuje dodatkowych ornamentów, aby wywołać oszałamiający efekt. Gładka obrączka, centralny diament i oprawa szatonowa są jak zapis wzorcowej proporcji w jubilerstwie – raz odkrytej i utrwalonej. Z tego powodu zaręczynowe pierścionki o klasycznej formie uznaje się za najbliższe definicji ideału.
Dlaczego warto wybrać klasyczny pierścionek zaręczynowy?
Klasyczne pierścionki zaręczynowe niezmiennie budzą podziw. Nie tylko przez odniesienie do idei tradycji, lecz dlatego, że wzorce, które je ukształtowały, opierają się na proporcjach tak idealnych, że trudno je udoskonalić.
W jubilerstwie rzadko zdarza się forma, której nie trzeba redefiniować – a jednak prostota utrzymuje się w trendach od pokoleń. Nic nie wskazuje na to, że obecnie nam znany klasyczny pierścionek zaręczynowy miałby ustąpić innemu wzorowi.
Czym wyróżniają się klasyczne pierścionki zaręczynowe?
Historia jubilerstwa zna okresy rozbudowanych zdobień, secesyjnych ornamentów, geometrycznych eksperymentów art déco czy minimalistycznych projektów powojennych czasów. W każdym z nich obecny był jednak solitaire – klasyczny pierścionek zaręczynowy z diamentem. To właśnie ten wzór stał się archetypem zaręczyn, rozpoznawalnym niezależnie od kręgu kulturowego.
Klasyczny pierścionek zaręczynowy jest także formą, która najpełniej eksponuje oszlifowany diament. Szlif brylantu (okrągły) został stworzony specjalnie po to, aby światło odbijało się w maksymalnym stopniu. Gładka obrączka nie odciąga uwagi, a szaton stabilizuje kamień, pozwalając mu wydobyć pełnię swego blasku.
- Dla wielu osób wybór klasycznego pierścionka zaręczynowego oznacza świadome odwołanie do tradycji. Nie jest to jednak zachowawcza decyzja, lecz gest, w którym liczy się głęboka symbolika, trwałość i ponadczasowość. Ten typ biżuterii po prostu się nie starzeje.
Klasyczny pierścionek zaręczynowy z brylantem można odmienić, decydując się na inny kolor kruszcu. Choć niewątpliwie najpopularniejszym z kamieni na obrączkach pozostaje pojedynczy brylant, chcąc delikatnie odejść od prostoty, niektórzy klienci decydują się także na inne kamienie szlachetne.
Klejnoty, które mogą zdobić wręczany symbol miłości (klasyczny pierścionek zaręczynowy) to:
- brylant w mniej tradycyjnej barwie – kolorowy kamień w odcieniach czerni, zieleni, niebieskości i żółci,
- szafir,
- szmaragd,
- rubin,
- tanzanit,
- morganit,
- akwamaryn,
- topaz,
- kwarc,
- onyks.
W SAVICKI prezentujemy ponadczasowe pierścionki wykonane z:
- żółtego złota (klasyka),
- białego złota,
- różowego złota,
- czarnego złota,
- dwukolorowego złota,
- platyny (950).
Ponadczasowe wzory klasycznych pierścionków zaręczynowych, które wciąż zachwycają
Historia zna wiele przykładów zaręczynowej biżuterii, która do dziś pozostaje źródłem inspiracji dla jubilerów.
- Jednym z nich jest pierścionek w stylu halo, gdzie centralny kamień otacza wianuszek drobnych diamentów. Ten typ wzoru zyskał szczególną popularność w latach 20. XX wieku. Jego ponadczasowy charakter udowodniła księżna Kate Middleton, nosząc pierścionek, który wcześniej należał do księżnej Diany – szafir w otoczeniu brylantów, osadzony w białym złocie.
- Niemniej znany jest pierścionek Elizabeth Taylor – okazały, z centralnym diamentem Kruppa, który w latach 60. uchodził za synonim luksusu. Choć jego rozmiar wykraczał poza klasyczne proporcje, oprawa pozostała minimalistyczna i podporządkowana brylantowi – zgodnie z zasadą tradycyjnych projektów.
- W tym zestawieniu należy wspomnieć również o pierścionku zaręczynowym Jackie Kennedy. Choć łączył diament z szmaragdem, jego układ bazował na symetrii i czystej formie, tak charakterystycznej dla klasyki lat 50.
Jak wybrać klasyczny pierścionek zaręczynowy?
Choć klasyka wydaje się uniwersalna, to wybrany pierścionek zaręczynowy powinien pasować do osoby, która będzie go nosić.
Warto przyjrzeć się, jaką biżuterię partnerka wybiera na co dzień i czy bliżej jej do prostoty, czy do zdobniejszych form. Tak samo jest z kolorem złota – są kobiety, które czują się najpiękniej nosząc na dłoni biżuterię w ciepłym odcieniu żółtego złota, inne preferują chłodniejsze tony białego kruszcu.
Jednak najwięcej uwagi skupia sam kamień. Nie zawsze największy brylant robi najlepsze wrażenie – liczy się także proporcja i jakość szlifu. Dlatego jubilerzy często mówią o poszukiwaniu balansu między wielkością a przejrzystością.
A jeśli pierścionek ma stać się jeszcze bardziej osobisty, można dodać grawer po wewnętrznej stronie obrączki – datę, symbol czy krótki opis o ważnym znaczeniu.
Czytaj więcej:
